De werkgroep economie heeft het Prinsjesdagdebat vervangen door een debat over het Regeerakkoord. Net als de Haagse politici komende dagen zullen doen, maar dan vanuit een Haagse woonkamer.
Waar zijn we blij mee? Wat kan er beter?
Sommigen spreken van een ruk naar rechts en een kabinet voor het bedrijfsleven. Anderen zijn positief verrast over een aantal ambities van het kabinet, maar zijn bezorgd over het uitblijven van bijbehorende financiële middelen en concrete maatregelen tijdens deze kabinetsperiode. Daar komt de afhankelijkheid van nog te sluiten hoofdlijnakkoorden nog bij.
Maatregelen als een minimumtarief voor zzp activiteiten worden als positief beoordeeld. Het echte probleem wordt echter niet aangepakt dat een individu in de onderhandelingen tegenover een groot bedrijf of instituut komt te staan en dat dit individu daarbij altijd het onderspit zal delven. Daarom zul je concurrentie op tarieven houden als de collectiviteit niet wordt gewaarborgd (bijv tav pensioenen en goede verzekeringen). Dit is de historische reden waarom we cao’s hebben en waarom deze ook nodig zijn.
Het klimaatbeleid is ambitieus, maar heeft de schijn van illusiepolitiek. Een energieomwenteling zonder de oorzaak te hoeven aanpakken? CO2-opslag als belangrijkste oplossing, zonder eerdere succesverhalen? Waarom wedden op één paard? Aan de andere kant bieden de te sluiten akkoorden ook mogelijkheden om alsnog met adequate oplossingen te komen, bijvoorbeeld door regie op energieomwenteling op lokaal en regionaal niveau. Maatregelen op het gebied van landbouw en natuur ontbreken, terwijl daar ook grote opgaven liggen.